Programowanie komputerów ma tak długą historię jak same komputery, a nawet jeszcze dłuższą. Zanim po drugiej wojnie światowej powstały pierwsze komputery uważane za początek współczesnej techniki komputerowej czy informatyki mieliśmy do czynienia z mniej zaawansowanymi maszynami, które również mogły potrzebować czegoś na kształt programu. Były to na przykład maszyny mechaniczne wykonujące określoną pracę na podstawie zapisanych na specjalnie do tego przygotowanych kartach poleceń. Oczywiście ważna tu była forma takowego zapisu. Mogło to wyglądać na zasadzie w różny sposób umieszczonych otworów. W takim wypadku maszyna można powiedzieć odczytywała kolejne zapisy na kartach wykrywając czy mamy do czynienia z otworami czy też nie. Specjalny mechanizm w oparciu o takowy zapis wykonywał różne zadania. W taki sposób działać mogły na przykład maszyny używane w zakładach odzieżowych. Wraz z rozwojem komputerów musiał rozwijać się również język ich programowania. Dziś już nikt nie mówi o otworach ułożonych na specjalnie przygotowanych kartach. Język programowania opiera się na przykład na specjalnych znacznikach, czyli wyrazach i znakach. Wszystko i tak jest jednak przetwarzane na język wprost zrozumiały dla komputerów, czyli na język zer i jedynek. Dopóki będzie rozwijać się informatyka i powstawać będą coraz nowocześniejsze komputery dopóty będziemy mieli do czynienia z rozwojem języków programowania i tym podobnych.